به نام مردم به کام زمینخواران؟/ بررسی قانون الحاق ۰/۲ درصد به سکونتگاههای شهری و روستایی
تاریخ انتشار: ۱ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۷۹۰۹۰۵
دولت با الحاق زمین مشکل زمینخواران را رفع کرده است
حجتالله ورمزیاری، استادیار گروه کشاورزی دانشگاه تهران در گفتوگو با قدس اضافه شدن ۰/۲درصد به سکونتگاههای شهری و روستایی در برنامه هفتم توسعه را از بابت حجم الحاق بیسابقه دانست و ضمن اشاره به تبعات زیانبار و جبرانناپذیر آن، اظهار کرد: زمانی که زمین به محدود شهری الحاق میشود این زمینها از شمول قانون حفظ کاربری اراضی و باغی خارج میشوند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی ادامه داد: اینکه مسئولان بدون درنظر گرفتن ضابطه، صرفاً اقدام به الحاق زمین کنند خسارت جبرانناپذیری بهوجود میآورد. برآوردها نشان میدهد ساخت ۴ میلیون مسکن که تکلیف قانون جهش تولید مسکن است فقط محدود به ساخت نیست، بلکه بازسازی، نوسازی و مقاومسازی را هم شامل میشود، بنابراین زمین مورد نیاز برای این طرح بیش از ۳۰هزار هکتار برآورد نمیشود، آنگاه چگونه مسئولان الحاق حداقل ۳۲۰ هزار هکتار را در برنامه دارند؟
ورمزیاری الحاق این میزان زمین به محدودی شهری و روستایی آن هم برای کشوری که میخواهد در برابر تحریمها مقاوم و امنیت غذایی داشته باشد زنگ خطر جدی خواند و بیان کرد: زمین منبع طبیعی تجدیدناپذیر است که زمینه استقلال اقتصادی کشور را طبق قانون اساسی فراهم میکند و ساخت یک سانتیمتر مکعب از آن صدها سال زمان میبرد حال تصور کنید زمینهای کشاورزی ما چه میزان زمان برده تا ساخته شود.
این استاد دانشگاه یادآور شد: از سال ۸۵ بهبعد جمعیت مطلق و نسبی روستایی ما روبهکاهش است، بنابراین سکونتگاههایی در روستاها داریم که یا بهطور کامل و یا بخشی از آنان خالی هستند و یا بافتهای فرسودهای در این روستاهاست که میتوان از آنان بهره برد. چنانچه برنامه دولت مهاجرت معکوس جمعیت به روستاست میتواند از این ظرفیت روستاها بهره ببرد و با بازسازی این خانهها در روستا، زمینه مهاجرت افراد را فراهم کند و در صورتی که نیاز ساکنان و شاغلان روستا بهخانههای موجود تأمین نشد، آنگاه برنامه الحاق را با ضوابط مشخص که فرد ساکن و شاغل روستا و خانه اولی باشد و زمین الحاق شده زمین مرغوب کشاورزی نباشد، در نظر گیرد نه اینکه قاعده عام صادر کنیم که کل محدوده روستایی افزایش یابد.
وی با طرح این پرسش که باتوجه به کاهش جمعیت روستایی، دولت برای کدام جمعیت باقیمانده قاعده عام الحاق زمین مصوب میکند؛ این قانون را نیازمند بازنگری اساسی خواند و تصریح کرد:
یکسری زمینخوار به اراضی کشاورزی و منابع طبیعی تجاوز کردند که با این الحاقی که دولت درنظر گرفته درحقیقت مشکل این زمینخواران را رفع کرده است.
ورمزیاری این شیوه دولت در رفع مشکل مسکن را تشویق زمینخواران به ادامه تغییر کاربری اراضی ارزیابی و خاطرنشان کرد: این شیوه دولت با کجای اسناد بالادستی کشور، قانون اساسی و حتی این فرمایش رهبری که فرمودهاند: «هرجا بهمنابع طبیعی کشور تجاوز شده حتی بهبهانه ساخت حوزه علمیه اجازه ندهید»، همخوانی دارد؟
استادیار گروه کشاورزی دانشگاه تهران با بیان اینکه این شیوه یک موج ثانویه برای تداوم این تجاوزات ایجاد خواهد کرد؛ تجاوزات بهمنابع طبیعی و زمینهای کشاورزی را مانند هیولایی دانست که ثمرهای جز نابود کردن اقتصاد کشاورزی نخواهد داشت، بنابراین درصورت عدمبازنگری تا ۱۰ سال آینده با مشکلات بسیاری مواجه خواهیم شد.
بهگفته ورمزیاری اعتقاد ما این نیست که تنها به مسئله کشاورزی توجه شود، بلکه معتقدیم آمایش سرزمین مورد توجه قرار گیرد. طبق آمایش سرزمین باتوجه به قابلیت زمین باید برنامهریزی کرد که این زمین به چه امری تخصیص یابد؛ زمین کشاورزی مرغوب را نباید به ساخت مسکن اختصاص داد.
وی تأکید کرد: ۸۰ درصد شهرهای ما در بهترین دشتهای کشاورزی مسقرند، چنانچه بدون ضابطه و بهصورت عام سکونتگاهها را توسعه دهیم موجب نابودی اراضی مرغوب کشاورزی میشویم هرچند در قانون پیشبینی شده که الحاقات باید با رعایت تبصره ماده ۹ قانون جهش تولید مسکن و قانون حفظ کاربری اراضی انجام شود؛ اما نکته این است این تبصره و قوانین نقص دارند، بنابراین مخالف ساخت مسکن نیستیم. اما پرسش این است چه میزان از بافتهای فرسوده داخل محدوده شهری و روستایی استفاده کردیم و چه میزان خانه خالی و خانه دوم داریم، همچنین باید به این پرسش پاسخ داد که اقشار محروم و حتی طبقه کارمند چه میزان توانستهاند از سیاستهای مسکنی که تاکنون اتخاذ شده است، بهره ببرند؛ از طرفی مگر درحال حاضر مسیر قانونی برای افزایش مساحت شهر و روستا نداریم، چرا قاعده عام برای شهرها و روستاها صادر میکنیم، چنانچه شهر و روستایی باوجود استفاده از خانههای خالی و بافت فرسوده باز هم نیاز به گسترش محدوده دارد، مسیر قانونی که پیش از این پیشبینی شده را طی کند، اینکه بدون توجه به این موارد قاعده عام گذاشته میشود فارغ از اینکه این شهر و یا روستا نیاز به الحاقات دارد یا ندارد، نگرانی ایجاد میکند. اگر مسیر قانون دارای مشکل است باید آن را برطرف کرد نه اینکه قاعده عام بگذاریم.
این استاد دانشگاه ضمن اشاره بهاینکه تنها یک میلیون و ۲۰۰ هزار هکتار زمین درجه یک در کشور داریم، ابراز کرد: در صورت نابودی این زمینها، واردکننده تمام اقلام کشاورزی خواهیم بود. مسئولان اگر اصرار به الحاق زمین دارند باید این الحاقات مربوط به زمینهای درجه ۴ و ۵ باشد؛ زمینهایی که خارج از محدوده زمین کشاورزی باشند، شاید بحث افزایش هزینه برای فراهم کردن زیرساخت این زمینهای خارج از محدود مطرح شود؛ اما در اینجا باید گفت هزینهای که بابت نابودی اراضی کشاورزی، محیط زیست و امنیت غذایی و نابودی اشتغال کشاورزی بهوجود میآید چه میشود، آیا دوستان این هزینهها را برآورد کردهاند؟
به سمت کشاورزی مدرن حرکت کنیم
فرشید ایلاتی، کارشناس اقتصادی در حوزه مسکن در گفتوگو با قدس ضمن بیان اینکه براساس آنچه بهتصویب رسیده این الحاقات جزو اراضی درجه ۳ و ۴ است و در الحاق اراضی یک و دو کشاورزی ممنوعیت قانونی وجود دارد، ابراز کرد: کشاورزی در کشور ما یکی از بخشهای اقتصادی است که بیشترین آب را هدر میدهد، بنابراین باید به سمت استفاده بهینه از زمین، خاک و آب برویم و از فرسایش جلوگیری کنیم.
وی به سیستمهای مدرن و گلخانهای و کشاورزی عمودی اشاره و بیان کرد: چنانچه به این سمت برویم با زمینهای موجود میتوانیم بهرهوری و تولید بیشتر داشته باشیم.
ایلاتی با بیان اینکه حدود ۱۸ میلیون هکتار از زمینهای کشاورزی قابل کشت هستند، تصریح کرد: اما مجموع سکونتگاههای کشور کمتر از ۱/۶ میلیون هکتار است، بنابراین با فرض اینکه بخواهیم در این الحاق از زمینهای کشاورزی استفاده کنیم تنها ۳۲۰ هزار هکتار اختصاص مییابد.
این کارشناس مسکن بار دیگر تأکید کرد: ما باید کشاورزی را اصلاح کنیم بهطوری که بتوانیم با حجم خاک و آب کمتر، محصول بیشتری برداشت کنیم و این با تلفیق سکونتگاههای شهری و روستایی محقق میشود.وی ادامه داد: باید جمعیت از یکسری کلانشهرها خارج شود. باید در اطراف روستا یک سری زمین به افراد اختصاص دهیم تا با ابزارها و روشهای جدید، محصول بیشتری برداشت کنند. بهطور کلی باید به سمت مسکن معیشتمحور حرکت کنیم.
ایلاتی در ادامه سخنان خود به وجود بافت فرسوده و زمینهای راکد درون شهر اشاره و خاطرنشان کرد: نکتهای که وجود دارد این زمینها در اختیار دولت نیست که بتواند برای آنان برنامه ساخت درنظر گیرد، هرچند میتواند با اختصاص مالیات بر زمینهای راکد، زمینه استفاده از آنان را فراهم کند؛ اما مجموع اینها در تمامی شهرها عدد قابل توجهی نیست.
این کارشناس مسکن درخصوص امکان فراهم شدن بهانه برای متجاوزان به زمینهای کشاورزی و تغییر کاربری آنان، گفت: یکی از دلایلی که این اتفاق در حال رخ دادن است اینکه یک نیازی در جامعه وجود دارد که بهغلط با زمینهای خالی پاسخ داده میشود، بنابراین باید به آن نیاز پاسخ درست داده و راهکار قانونی برای آن درنظر گرفته شود تا به سمت تجاوز به اراضی نروند.
فرزانه زراعتیمنبع: قدس آنلاین
کلیدواژه: تغییر کاربری زمین کشاورزی زمین های کشاورزی شهری و روستایی زمین خواران سکونتگاه ها زمین ها الحاق زمین چه میزان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۷۹۰۹۰۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
همایش ملی سکونتگاههای انسانی ایران برگزار شد
به گزارش خبرنگار گروه پژوهش خبرگزاری علم و فناوری آنا، همایش ملی سکونتگاههای انسانی ایران با تفکری ترکیبی و بینرشتهای در سراسر کشور، تحت حمایت پایگاه استنادی علوم جهان اسلام (ISC) توسط موسسه جغرافیا دانشگاه تهران و اندیشگاه هزاره سوم آریان شار و با همکاری پژوهشکده سوانح طبیعی و سایر حامیان برگزار شد.
در این رویداد که با استقبال بیش از ۱۵۰ نفر از اساتید، متخصصین، دانشجویان و علاقمندان به حوزه سکونتگاههای انسانی همراه بود سعی شد تا فضایی مناسب برای تبادل اطلاعات، تجربیات و دانش در زمینه سکونتگاههای انسانی ایران فراهم شود و فرصتی را فراهم میکند تا پژوهشگران، مدیران دولتی و اهل صنعت در این حوزه با یکدیگر در ارتباط باشند و نتایج تحقیقات جدید، فناوریهای نوین و راهکارهای کاربردی را به اشتراک گذارند.
در ابتدای مراسم، سخنرانی کوتاهی توسط کرامت الله زیاری (رئیس همایش) و سپس محمد فلاح (معاون پژوهشی و نوآوری سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح) انجام شد و بعد از آن پنلهای تخصصی و مقالات توسط اعضای هیئت علمی و مسئولان اجرایی مرتبط ارائه شد.
در پنل اول این همایش که توسط شرکت عمران شهرهای جدید ارائه شده بود، سعید غفوری (رئیس هیئت مدیره و سرپرست شرکت مادر تخصصی عمران شهرهای جدید)، امین مسعودی (مدیر کل دفتر شهرسازی و معماری شرکت عمران شهرهای جدید)، رامین ساعد (معاون دفتر شهرسازی و معماری شرکت عمران شهرهای جدید)، اسنفدیار زبردست (عضو هیئت علمی دانشگاه تهران) و ابوالفضل مشکینی (عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس) به ارائه سخنرانی در خصوص موضوع «سکونت گاههای جدید ساحلی بستر هم افزایی ملی پیشران تحقق سیاستهای کلان اقتصاد» پرداختند.
* نقش آمار مهاجرت و تحولات جمعیتی در برنامهریزیهای شهری و روستایی محور پنل دوم
پنل دوم به صورت تخصصی به مرکز آمار ایران اختصاص داشت که در آن فریبزر محمدی (رئیس کمیته توسعه و آمایش سرزمین مجمع تشخیص مصلحت)، رسول صادقی (عضو هیئت علمی دانشگاه تهران)، الهام فتحی (رئیس گروه آمارهای جمعیت مرکز آمار ایران)، سید علی بدری (عضو هیئت علمی دانشگاه تهران)، سید مهدی موسی کاظمی (عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور تهران) و ذبیح الله ترابی (عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس) به ارائه سخنرانی در خصوص «نقش آمار مهاجرت و تحولات جمعیتی در برنامهریزیهای شهری و روستایی با محوریت سکونت گاههای انسانی» پرداختند.
* اهمیت ایجاد ژئو پارک بر توسعه اقتصادی
در ادامه این برنامه؛ پنل دانشگاه بینالمللی چابهار با حضور محمد جمشیدی (عضو هیئت علمی دانشگاه) در خصوص چالشهای تاب آوری در شهرهای ایران برگزار شد. بخش بعدی این پنل توسط رزیتا فرجامی (عضو هیئت علمی دانشگاه) و در خصوص موضوع اهمیت ایجاد ژئو پارک بر توسعه اقتصادی و گردشگری پایدار در چابهار برگزار شد.
* در پنل ارائه مقالات چه گذشت؟
در بخش پنل ارائه مقالات و در پنل اول قاسم عزیزی (عضو هیات علمی دانشگاه تهران) در خصوص سکونتگاههای شهری - روستایی در معرض آلایندههای دی اکسید نیتروژن و دی اکسید گوگرد در ایران به سخنرانی پرداخت.
در ادامه این پنل حسین حاتمی نژاد (عضو هیات علمی دانشگاه تهران) سخنران بعدی این پنل بود که به تحلیل فضای تاب آوری در سکونت گاههای غیر رسمی با تأکید بر بعد کالبدی پرداخت.
بخش آخر مقالات این پنل توسط علیرضا دربان آستانه (استادیار جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشگاه تهران) با موضوع الگوی توسعه مسکن هوشمند در نواحی روستایی ارائه شد.
در پنل دوم ارائه مقالات، رضا بابائیان آتنی (عضو هیات علمی دانشگاه) به نقش عوامل طبیعی در استقرار سکونتگاههای انسانی پرداخت.
پارسا ارباب (عضو هیات علمی دانشگاه تهران) سخنران دیگر این پنل بود که به موضوع ارزیابی اثرات محیط زیستی توسعه پرداخت.
همچنین ملیکا کمال زارع (عضو هیات علمی دانشگاه) نیز به ارائه ارزیابی تطبیقی برنامه ریزی مسکن با توجه به موضوع زمین در طرحهای جامع شهری پرداخت.
مهرداد رحمانی (کارشناس ارشد برنامه ریزی شهری) نیز سخنران پایانی این پنل بود که در خصوص تدوین چارچوب برنامه ریزی به منظور تقویت نقش تعادل بخشی شهرهای میانی سخنرانی کرد.
*ثبت نام بیش از ۴۹۰ نفر در همایش
شهرام چرخان دبیر اجرایی رویداد هم در گفتگویی از ارسال ۲۹۱ مقاله به دبیرخانه همایش خبر داد و گفت: از این تعداد، ۶۰ مقاله از استاندارهای لازم برخوردار نبودند و از چرخه ارزیابی کنار گذاشته شدند. به گفته وی سطح علمی مقالات در حد بالایی قرار داشت و حضور اساتیدی از دانشگاههای تهران، تربیت مدرس، خوارزمی، همدان، کردستان سبب شد تا وزن و اعتباری مقبولی به این همایش بدهند.
وی ادامه داد: با توجه به استقبال خوب دستگاههای دولتی و برگزاری پنلهای تخصصی در این همایش و همچنین ثبت نام ۴۹۰ نفر و استقبال بیش از ۱۵۰ نفر از اساتید و دانشجویان از همایش ما را بر آن داشته تا برای برگزاری هرچه جدیتر آن در سال آتی از الآن برنامه ریزی کنیم.
به گفته چرخان، اولین همایش ملی سکونتگاههای انسانی ایران با موضوعات مختلفی از جمله طراحی و برنامهریزی شهری، مدیریت سکونتگاههای شهری و روستایی، نقش فناوری اطلاعات و ارتباطات در سکونتگاههای هوشمند، انرژی و محیطزیست، حملونقل پایدار و بهینهسازی منابع در سکونتگاهها، مسائل اجتماعی و اقتصادی سکونتگاهها و سایر زمینههای مرتبط برگزار شد.
انتهای پیام/